Nolan

Nolan,

Oh wat was 28/10 een heerlijke dag toen Arianna tijdens de asielshoot plots met je afkwam. Ik smolt, ik viel om ver. Je blik, je uitstraling. Het stond in de sterren geschreven dat je de mijne zou worden...

6/12/12 om 14u sloot ik je in mijn armen. Wonderboy , mijn allereerste hond en wat voor ene! Je legde meteen je kop op mijn schoot in de auto precies of het was nooit anders geweest. Stapte stoer mee de studio in en voila. 2 nachten heb je op het kussen naast mijn bed geslapen, de 3de nacht durfde je op bed komen en vanaf dan sliepen we samen. We vergaten samen de vieze kennel waar je in je eigen ... had verbleven.

Je leerde de hondentaal en het mooi mee los lopen van de 2 beste seniors, hield me altijd in het oog. In 8 jaar ben ik je maar 1 keer moeten gaan zoeken en dat was toen je toch eens achter een konijn was gegaan en mensen je hadden geroepen en bijgehouden. De opluchting droop van je knappe koppie toen ik verscheen. Je was een ongelooflijk zachte, rustige, stabiele jongen. Je kon zowat alles aan, vertrouwde ook op mij dat ik het wel voor je zou regelen als je het zelf niet kon. Door jou kweekte ik beschermfactor 50. Van jou bleven ze af punt gedaan.

Je had de mensen die bleek weg trokken als ze jou stoere verschijning zagen maar je had vooral de mensen die als een magneet werden aangetrokken door jou. Zo hadden we op de bus eens voor dat iemand vreemd los een kus op je toot gaf, als ze dat bij Sam had gedaan had de plastisch chirurg overuren moeten draaien maar jij lebbergat draaide ze gewoon los binnen. Hilarisch enerzijds, anderzijds niet echt slim maja bon.

We genoten van Middenvijver en Zee wandelingen, Heist-Op-Den-Berg en Peulis kende je op je duimpje. Als ik je altijd zou hebben gevolgd deden we steevast een rondje langs het frituur, de gazettenwinkel en overal waar je maar wist dat je wel iets zou krijgen. Jij en eten dat was soms niet te doen. Schooibak eerste klas en alles hap slik weg. Je dwingende blik en het zo moeite doen om toch maar iets te krijgen. Helikopter staart, gaan zitten, poten geven en nee ik kon nooit aan je weerstaan.

Knuffelgat met je eigen mensen, oh je kon zo genieten van heerlijk samen liggen en aaien over je witte borstvlek, je had ook zo een ontzettend zachte vacht. Altijd lief en goed tegen iedereen maar je had toch maar een paar mensen die echt alles met je mochten, je volledig mochten vastpakken. Toen kleine Jonas in ons leven kwam nam je grote broer rol heel serieus, je maakte van onze Jonas een echte poezewoef, speelde gek met hem, lag samen met hem te slapen. Ah jak wat deed het zeer dat Jonas maar 2 jaar mocht worden. Zeker van dat jullie elkaar nu terug gevonden hebben!

4 jaar waren we alleen, op elkaar aangewezen, ik heb je 1 keer gered uit het asiel, jij redde me vanaf dan keer op keer. Eenzaam was ik niet met jou aanwezigheid maar wel alleen en heel onzeker. In die 4 jaar had je ook de nodige medische issues, geopereerd aan de knie, andere knie naar de bom, allergie je kon het zo gek niet bedenken of je kreeg het maar je sloeg je overal door, bleef de leeuwenkoning. Je was zo ongelooflijk sterk en nooit maar dan ook nooit heeft het iets gedaan aan je gedrag. Je bent altijd de goeie trouwe jongen gebleven.

Gelukkig voor ons beiden keerde ons leven toen meter binnen wandelde. Op die moment stond je graatmager, had echt last van je knie en we wisten echt niet meer zo goed hoe nu verder, het plezier was toen wel even weg. Dankzij meter echter en een nieuwe goede dierenarts kregen we je weer goed Je werd weer een iets te dikke boy op 4 stevige poten hihi. Amuseerde je met de honden van Tanja, je leerde Max en Poef zelfs belangrijke dingen. Jij was degene dat met nieuwjaar een doodsbange alles onder plassende Max gekalmeerd kreeg door gewoon tegen hem aan te gaan liggen en rust te brengen en zo ben je altijd geweest, rust brengen waar het nodig was. Je voelde alles zo haar fijn en goed aan.

Je was echt onze gekke jongen ook... stokken zwieren als de beste, hoe vaak we elkaar toe riepen 'opgelet voor de benen'. Putten graven als de beste (ook dat leerde je aan andere honden oeps) je luisterde zo goed en ik kreeg je toch wel wat kunstjes aangeleerd geweldig! Geen enkel speeltje bleef heel met je stevige tanden en ach na een tijd gaf ik het op het 'af te leren' als jij je maar amuseerde. Knuffels, dekens werden ook geregeld door de ruimte gezwierd en trekspelletjes waren echt geinig met jou. Eens moe wilde je lekker ondergedekt worden en lag je heerlijk te snurken, ik kroop dan vaak mee onder de deken tegen je heerlijke warme rustige lijf.

Je hebt veel rust gebracht lieve jongen, elke avond opnieuw onze moment samen, jij die in mijn armen kwam liggen en zo heerlijk samen in slaap vallen, beter kon een dag niet eindigen. Tov 8 jaar geleden ben ik dan ook een ander mens en daar heb jij heel hard aan meegewerkt! Je was ook de geweldige broere voor ons Sam, zeker van dat zij nooit zo ver was geraakt mocht jij er niet zijn geweest, jullie lagen vaak tegen of op elkaar en jullie beschermden elkaar ook. Zo mooi om zien!

Je was sterk lieve Nolan... was voor mij de wereld, de zon, de maan.Ik ben zo dankbaar dat je in je laatste jaar nog zoveel hebt kunnen/mogen mee doen. Mee naar het werk, bewoners, collega's en mij een lach brengen, nog mee een gekke Spikey wat opgevoed, meter nog mee kunnen ondersteunen toen Max door het oog van de naald kroop. We hebben heerlijke wandelingen gedaan, weekends op tOverslag.

De hakbijl hing vanaf mei boven ons hoofd met de spondylose in je rug en een artrose knie, hotspots, hopen antibiotica, allergie op stoot, operatie aan dat ene piep kleine kankergezwel maar je bleef gaan en gaan en gaan. Je hebt letterlijk gevochten als een leeuw.

Merci Nolan voor al wat je ons gegeven hebt, ik kan niet dankbaar genoeg zijn om zo een gouden jongen in mijn leven gehad te hebben. Je hebt dat fantastisch gedaan en verdient nu de rust. Hopelijk ben je daarboven lekker onnozel aan het crossen met Rakker, Iris, Vulcan, Renzo, Mirre en Kunja. Dag Oliebol